کرامت نفس

«من کرمت نفسه صغرت الدنیا فی عینیه»؛ کسی که نفس او نزدش گرامی است، دنیا در نظرش کوچک است

کوچک به اندازه ارزن

نمیدانم چه طور است که اینقدر مردم دنیا اسباب ووسایل اماده میکنند برای بازدید دیگران

این چه رسم بدیست  که انسان دارد.

مگرغیره اینه که فردا ،یا اید هم امروز بزار دورش نکنم ،اخه وقتی میگی فردا میریم تویه وجب خاک ادم باخودش میگه کو تا فردا...!!!!

بزار دنیاتوچشمت اونقد کوچیک باشه که اصلا به چشمت نیاد،این حدیث رو بچه گی یاد گرفتم الان دیگه پیر شدم ولی انگار همین لحظه اس برام که معلممون این حدیث رو پای تخته نوشت.

ابلیس

سلام.

چه سلامی ؟!چه علیکی؟!

میدونی یهویی چیزی دیدم که نباید میدیدم.همش تقصیرتوئه.

چرا از راه به در میکنی منو.من همونی ام که گفته بودم

خلاصه تر کن ای مرگ داستانم را....

گاهی وقتها از بس از دست خودم کلافه میشم که نمیدونم چیکار کنم.

کجان اون روزایی که میخندیدم؟!

از کی باید پس بگیرم اونارو؟!

من چطور باید بگذرونم این روزارو؟!

یه چیزی اعتراف کنم اونم اینه که من خودم اختیار دارم پس تقیر تو نیست....